I       Yakalanış

II      Nefes

III     Derinlik

IV     Açılış

V      Değişim

VI     Çıkış

VII    Yaşatmak

VIII   Mücevher

IX     Teşekkür " Şükür"

X       Meğer

​

Hayal derinlikleri, gerçeğin ta kendisi! Su projesine başlarken Hocamın gözümüzün görmedikleri derinlikleri görelim yönlendirmesiyle su altı belgeselleri izleyerek, fotoğraf sergileri gezerek, su hakkında yazılmış tezleri, dergileri, makaleleri okuyarak düşüncelerimi zenginleştirmek amacıyla araştırmalarıma başladım.

Suyun medeniyetlerin kurulmasından insanların

oluşumuna kadar olan süreci, yıllarca dilimize pelesenk olan atalarımızın sözlerinin içinden geçmek bu projenin oluşumuna katkı sağladığı gibi bana da dinletti kendimi. Yapacağımız konuları seçerken kendimi heyecanlandıran konuları seçmiştim.

AĞ, NEFES, DERİNLİK.

Bu üç resmi bitirip yan yana dizdiğimde hocamın hep söylediği “Minyatür konuşan resim” söylemiyle ilk kez yüzleşmiştim. Zira resimler beni anlatıyordu onları duyabiliyor olmak benim için muazzam ve heyecan verici bir deneyimdi. 4.resim olarak 2008 de yaptığım minyatürümü revize ederek konumuza dahil etmek istedim. Her fırça darbesiyle resim burayı da düzelt diyordu. Bir yandan keşke çerçeveden çıkartmasaydım, diğer yandan hocam ne kadar geliştirmiş diye düşündüğüm anda hoca düşüncelerime dahil olarak “Çeşmeleri açalım” dedi. Musluklar gürül gürül akıyor serinliği içimi ferahlatıyordu. Değişim başlamıştı. Hocam bir “Söz” bul yola çıkacak dedi. Üzerinden birkaç gün geçmişti ki suyun halleri, devinim, halden hale geçiş dedim. Hocam “evet” bu dedi.) Heyecanla suyun buharlaşarak göğe çıkması gökyüzünden tekrar denize ulaşmasını düşünerek küçük bir eskiz yaptım. Yine hocamın beklediği performans değildi, sınırların var dedi. Coş ve sınırlarını kaldır!  Devinimle evrilmeye başlamıştım bile. Zemin boyadım kendime göre coşkuluydu ama hocama göre gene eksik! Kartonun boya yönünün tersine çevirdi (hayat bizim istediğimiz gibi gitmiyordu .) O resmi ne zaman hocama göstersem başka bir ilave yapıyor resim yine değişiyordu. En son hocamın uyarısı üzerine derinlik hissiyatını oluşturacak rengi boyadım. Endişeliydim, hocamı üzerim duygusunu yaşıyordum.

Ve o gün resmi tekrar kendisine gösterdim içimden değişime hazırım dedim. Değişime hazırım dediğim anda “evet çok güzel oldu” dedi Hocamla aramızdaki mesafenin açıldığını düşündüğüm anda aslında beni getirmek istediği yerde olduğumu gösterdi. Suları açmış, değişime hazırlamıştı. Bundan sonrası şarkı söyleme faslı…. Evet içimdeki devinim gerçekleşmiş suyla yaşamın hüznü ve neşesini resme dökmüştük aşk ve sanatla! Yeryüzünde ormanlar canlıların yaşamasına olanak verdikleri gibi denizin altındaki ormanlarda Mercanlar…ve ben artık içimdekini yaşatmaya başlamıştım. Mercan çalıştım özgürce şarkı söyleyerek. Sonrasında o mercanlar mücevhere dönüştü. O kadar mutluydum ki. Eskiz kullanmadan çizmeye başlamıştım. Hocam yıllarca suyoluyla yunus balıkların eşliği ile geldi. Bilgisinin ışığına tutunarak içimdekini yaşatmama imkân sağladı su ile aşk ile şükrümün resmidir! Anladım ki hocamla çıktığım yolda işittiklerim, gördüklerim, bildiklerim, yaşadıklarım deryanın içinde bir damlaymış meğer! Bana olduğu beni bana sunduğu için müteşekkirim.